Yedek Subay
Ahmet Celâl, sağ kolunu Cihan Harbinde kaybetmiştir. İstanbul’un işgali üzerine
orada neyi var neyi yoksa satar ve emir eri Mehmet Ali’nin daveti üzerine onun Haymana
Ovası’nda Porsuk Çayı kenarındaki köyüne gider. Köyde gördükleri ve yaşadıkları
karşısında hayal kırıklığına uğrar. Bazı şehirlerin işgal altında olması, vatan
savunması için yapılan çeşitli girişimler köylülerin umurunda bile değildir. Uzaktan
gelen top seslerini, düşman savaş uçaklarının geçişini bir oyun telakki
ederler. Emir eri Mehmet Ali bile kendisini yeniden askere çağırmalarından
korkar. Ahmet Celâl, okumuş aydın bir insan olarak köyde kendisini çok
yalnız hisseder. Ne yaparsa yapsın köylülerin içine karışamaz. O bir “yaban”dır.
Anadolu köylüsüne nefret duymaya başlar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder