ÖLÜ CANLAR_Gogol

✮✮✮✮✮

Rusya’nın N. Şehrine gelen Pavel Ivanovich Çiçikov kendini 6.dereceden devlet memuru ve toprak ağası olarak tanıtır. Vali, yargıç, savcı gibi şehrin tüm ileri gelenlerini ziyaret ederek kendini takdim eder. Konuşması ve görgüsü ile herkesin sevgisini ve hayranlığını kazanır. Bu insanlarla akşam toplantıları yapar, yemeklere katılır. Sonra sırayla çiftlik sahipleriyle görüşmeye başlar. Onlardan son sayımdan sonra ölen köylülerini (bu köylüler ölmüş olsalar bile yeni bir sayıma kadar kayıtlarda yaşıyor görünecekleri için çiftlik sahipleri onlar için de yıllık vergi vermek zorundaydılar) satın almak ister. Görüştüğü çiftlik sahipleri vergi ödemekten kurtardığı için Çiçikov’a teşekkür ederler. Birçoğu bedelsiz olarak ölü canlarını Çiçikov’a devreder. Çiçikov’un amacı yaşıyor görünen bu canları ipotek ettirmektir. İpotek ofisinden can başına 200 ruble gibi bir para kazanacaktır. Şehirde Çiçikov’un ölü canları satın aldığı duyulur. Herkes Çiçikov’un amacıyla ilgili kendine göre yorumlar yapar. Fakat ona karşı kimse harekete geçemez çünkü öyle ya da böyle herkes bir ucundan bu işe karışmış, ona yardımcı olmuşlardır. Yeterince ölü can sahibi olan Çiçikov şehri terkeder.

Burada birinci cilt sona eriyor. Gogol, “Ölü Canlar’ı üç cilt olarak planlamıştır. Fakat gelen eleştiriler yazma sürecini uzatır. Ölmeden kısa süre önce yazdığı diğer bölümleri yakar. Yanmaktan kurtulan birkaç karalama defterinden öğrenildiği kadarıyla N. Şehrinden ayrılan Çiçikov, satın almak için bir köy aramaya başlıyor. Ölü canlardan kazandığı paralarla lüks içinde yaşamak fikri ile satın aldığı köyde gerçek bir çiftçi, toprak ağası olup dürüst yaşama fikri arasında kalır. Yine arada neler yaşandığını bilemediğimiz bölümler sonunda Çiçikov’u hapishane hücresinde buluruz. Tüm sahtekarlıkları ortaya çıkmıştır. Dürüst yaşayacağına ve artık iyilikten başka bir şey düşünmeyeceğine söz verdiği eski bir arkadaşı onun hapisten çıkmasını sağlar. Fakat Çiçikov değişti mi yoksa eski yaşamına devam mı etti asla bilemeyeceğiz.